خودشیفتگی

خودشیفتگی

خودشیفته‌ها جایگاه برجسته‌ای در تخیل عامه دارند، و برچسب "خودشیفته" به طور گسترده برای اشاره به افرادی که بیش از حد پر از خود به نظر می‌رسند استفاده می‌شود. همچنین این احساس رو به رشد وجود دارد که خودشیفتگی در سراسر جهان، به ویژه در میان جوانان، در حال افزایش است، اگرچه بیشتر تحقیقات روان‌شناختی این تصور را تایید نمی‌کنند.

خودشیفتگی در یک طیف به درستی نگریسته می شود. این صفت به طور معمول در جمعیت توزیع می شود، با اکثر افراد نزدیک به وسط، و تعداد کمی در هر دو حد. پرسشنامه شخصیت خودشیفته (NPI) که توسط رابرت راسکین و کالوین اس هال در سال 1979 ایجاد شد، رایج ترین معیار مورد استفاده برای این ویژگی است. نمرات از صفر تا 40 متغیر است که میانگین آن در سنین پایین تا میانی نوجوانان کاهش می یابد. افراد سالمی که تا حدودی امتیاز بالاتری دارند، ممکن است به‌ویژه در اولین برخورد، بسیار جذاب تلقی شوند، اما در نهایت از جذابیت آنها کاسته می شود. چنین افرادی ممکن است برخوردهای شخصی ناخوشایند یا استرس زا داشته باشند اما هنوز شخصیتی اساساً سالم دارند.

ویژگی های خودشیفتگی

توصیف فردی که زمان زیادی را صرف صحبت کردن در مورد حرفه خود می کند یا به نظر می رسد هرگز به عنوان یک خودشیفته به خود شک نمی کند، آسان است، اما این ویژگی پیچیده تر از این است. خودشیفتگی لزوماً نشان دهنده مازاد عزت نفس یا ناامنی نیست. به‌طور دقیق‌تر، شامل گرسنگی برای قدردانی یا تحسین، میل به مرکز توجه بودن، و انتظار رفتار ویژه است که نشان‌دهنده موقعیت بالاتر درک شده است. جالب است که تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از افراد بسیار خودشیفته اغلب به راحتی به این آگاهی اعتراف می‌کنند که بیشتر خود محور هستند. تعجب آور نیست که سطح بالای خودشیفتگی می تواند در روابط عاشقانه، خانوادگی یا حرفه ای مضر باشد.

چگونه یک خودشیفته را تشخیص دهم؟

خودشیفتگی با احساس خود بزرگ بینی، فقدان همدلی با دیگران، نیاز به تحسین بیش از حد، و این باور که فرد منحصر به فرد است و مستحق برخورد ویژه است، مشخص می شود. اگر با فردی روبرو می شوید که به طور مداوم این رفتارها را از خود نشان می دهد، ممکن است با فردی به شدت خودشیفته سر و کار داشته باشید.

تفاوت بین خودشیفتگی سالم و خودشیفتگی بیمارگونه چیست؟

خودشیفتگی پاتولوژیک یا اختلال شخصیت خودشیفته نادر است: تقریباً 1 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد، شیوعی که از زمانی که پزشکان شروع به اندازه گیری آن کرده اند تغییر نکرده است. این اختلال زمانی مشکوک می شود که ویژگی های خودشیفتگی عملکرد روزانه فرد را مختل کند. این اختلال معمولاً به دلیل عدم همدلی فرد خودشیفته بیمارگونه، باعث اصطکاک در روابط می شود. همچنین ممکن است به‌عنوان تضاد ظاهر شود که با بزرگ‌نمایی و توجه‌جویی تحریک می‌شود. خودشیفته بیمارگونه با برتری جستن خود، طبیعتاً دیگران را پست‌تر می‌بیند و ممکن است نسبت به اختلاف نظر یا سؤال کردن تحمل نکند.

چگونه با یک خودشیفته رفتار کنیم

هدایت رابطه با یک خودشیفته می تواند عمیقاً ناامید کننده و ناراحت کننده باشد. در جستجوی کنترل و تحسین، افراد خودشیفته ممکن است دیگران را دستکاری و استثمار کنند و به عزت نفس آنها لطمه بزنند و حتی هدفشان تغییر حس واقعیت باشد. مشاجره با یک خودشیفته در مورد عمل آنها اغلب بی نتیجه است. راه حل موفق تر این است که مرزها را تعیین کنید و از نظر عاطفی فاصله بگیرید. درک کنید که ممکن است نتوانید احساسات خود را نسبت به یک شخص کنترل کنید، اما می توانید نحوه پاسخ دادن به آنها را کنترل کنید. قطع رابطه با یک شریک، عضو خانواده یا رئیس خودشیفته ممکن است در نهایت بهترین راه حل باشد. در این فرآیند، تفکر در مورد ویژگی‌های فرد برای جلوگیری از یافتن خود در سناریوهای مشابه در آینده مفید است.

راهکارهای مقابله با یک خودشیفته چیست؟

به رسمیت شناختن ناامیدی خود، قدردانی از اینکه این رفتار از کجا ناشی می شود، و امتناع از از دست دادن حس هدف خود در زمانی که یک خودشیفته در مرکز قرار می گیرد، از جمله استراتژی های کلیدی هستند. محققانی که افراد خودشیفته را به عنوان آسیب‌پذیر یا بزرگ طبقه‌بندی می‌کنند، استدلال می‌کنند که رویکردهای خاصی برای هر نوع ضروری است.

چگونه با یک رئیس خودشیفته رفتار کنم؟

انتظارات خود را مدیریت کنید، موفقیت‌های خود را با موفقیت‌های رئیس‌تان هماهنگ کنید، حد و مرزها را ترسیم کنید و سعی نکنید مجادله کنید، توجیه کنید یا توضیح دهید. این تاکتیک‌ها و دیگر تاکتیک‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا یک خودشیفته را در محل کار هدایت کنید.

آیا افراد خودشیفته رهبران موفقی هستند؟

تمایل یک خودشیفته برای برانگیختن تحسین و تمجید، به ویژه از طرف شرکای بالقوه عاشقانه، اغلب آنها را جذاب و کاریزماتیک می کند، ویژگی هایی که می تواند به سرعت یک عشق را شعله ور کند. اما کمبود ذاتی آنها در همدلی ممکن است آنها را از درک دنیای درونی شریک زندگی و برقراری یک رابطه بلندمدت کامل باز دارد.

برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته تقریباً غیرممکن است که واقعاً عاشق شوند و یک شراکت قابل اعتماد و برابر ایجاد کنند. چنین فردی ممکن است به دنبال ایجاد قوانین سختگیرانه در یک رابطه و تلاش برای جدا کردن شریک جدید از دوستان و خانواده، از جمله سایر رفتارهای آزاردهنده باشد.

چرا خودشیفته‌ها تأثیر اولیه‌ای به این خوبی از خود می‌گذارند؟

تحقیقات نشان می‌دهد که افراد ممکن است در ابتدا به سمت افراد خودشیفته گرایش پیدا کنند، زیرا به نظر می‌رسد از عزت نفس قوی‌تری نسبت به آنچه که واقعاً دارند برخوردارند؛ ویژگی‌ای که مردم اغلب از آن استقبال می‌کنند.

آیا خودشیفته ها می توانند عاشق شوند؟

افراد خودشیفته ممکن است در مراحل اولیه قرار ملاقات، اشتیاق و جذابیت خود را نشان دهند. اما برای اکثر افراد خودشیفته، روابط معاملاتی است. آنها توجه مثبت و رضایت جنسی را برای تقویت نفس و عزت نفس یک خودشیفته ارائه می دهند. هدف لذت بردن از لذت غیرمتعهد است و بیشتر خودشیفته ها با افزایش انتظار برای صمیمیت یا غلبه بر چالش برقراری رابطه، علاقه خود را به رابطه از دست می دهند.

اگر عاشق یک خودشیفته هستید، رابطه شما ممکن است هیجان انگیز و سرگرم کننده باشد، اما همچنین ناامید کننده باشد. اما اگر تصمیم بگیرید که در آنجا بمانید، آینده ممکن است شامل تغییرات مثبت باشد.

جند نکته در مورد خود شیفتگی

علائم هشدار دهنده اولیه ظهور ویژگی های خودشیفتگی در جوانی را بشناسید.

خودشیفتگی می تواند از اعتبارسنجی شدید به نارضایتی عمیق تبدیل شود. مسیر شفا را از طریق خودآگاهی و آسیب پذیری کشف کنید.

بدون ارتباط مستقیم، رنج می تواند به طور تصاعدی افزایش یابد. ممکن است در حالی که یک شریک خودشیفته خودداری می کند، توجیه می کند و منفجر می کند، حرف خود را باز کنید.

آیا خودشیفته بودن مزیت تکاملی دارد؟ پاسخ یک بله چشمگیر است.

فرافکنی، یک مکانیسم دفاعی، می تواند روابط را از بین ببرد و عزت نفس گیرنده را از بین ببرد. یاد بگیرید چگونه با این نوع رفتارها کنار بیایید.

خودشیفته ها به طور معمول از همدلی شما سوء استفاده می کنند. آگاهی از روشی که آنها نقش قربانی را بازی می کنند ممکن است از دستکاری شما جلوگیری کند.

نیاز به درمان بسیار زیاد است، اما درمانگر کافی برای دور زدن وجود ندارد. هوش مصنوعی ممکن است جواب دهد.

دوست داشتن یک خودشیفته می تواند برای سلامتی شما مضر باشد

زمانی که عاشق یک خودشیفته باشید، به ندرت «خوشبختی» وجود دارد.

بزرگ شدن با مراقبان خودشیفته می تواند باعث شود بازماندگان با ارزش خود و ترس از رها شدن دست و پنجه نرم کنند، از جمله ویژگی های دیگری که در نتیجه این شکل از آسیب ایجاد می شود.